Masque Milano Times Square Edp 35ml

Act I Scene IV

رژ لب براق و نورهای نئون.

آگوست ۱۹۹۳، یک پسر جوان، در شهر بزرگ و پر هیاهوی نیویورک.

بوی زندگی شهری در خیابان های نیویورک پیچیده است. رایحه تند تنباکو، بوی لاستیک داغ، دود غلیظ ماشین ها و ترافیکی که تمام نشدنی به نظر می‌رسد.

مردمان اینجا عجیب و غریب هستند، خانمی شیک پوش با صندل‌های بندی سبز رنگ یک چوب شور بزرگ سفارش می‌دهد. عطر خوش دارچین، خردل، کارامل، سیب زمینی سرخ کرده و انواع غذاهای خیابانی به مشام می‌آید.

رنگ قرمزِ آتشینِ رژ لب بانوی فریبای رو به رویم با جویدن آدامس توت فرنگی آرام آرام در حال محو شدن است و کوچه های فرعی اطرافم همچون میعادگاه عشاق مرا به سوی خود فرا می‌خوانند.

ازمیان انبوه جوانان، راهم را به سوی نمایش خیابانی گروهی از پسران باز کرده و با سِیلی از گل های مریم و میخک روبرو می‌شوم.

امشب هوای پیاده روی در سر دارم. برای شام، کیک خرچنگ و همبرگر سفارش می‌دهم و در حالیکه از هوای شب نهایت استفاده را می برم، قدم زنان به سمت مقصد خود خواهم رفت. آه! به راستی که من عاشق این شهر هستم.

در این عطر، افراط‌ها در حال تلاقی هستند، حواس‌تان باشد: باز شدن غافلگیرکننده رژ لب براق و اسپری فندقی شما را شگفت زده خواهد کرد!

قلب گلی بیانگر حسی قابل مشاهده، اغوا کننده و تحریک آمیز، با گل سفید برجسته گلی و بافت جیر انعطاف پذیر اسمانتوس است. خشک شدن، با استایراکس کاملاً با نت‌های ملایم چوب صندل و چوب گاجاک ترکیب می‌شود تا از حس شهوانی حمایت کند و خشکی به یاد ماندنی را به کاربر ارائه دهد.

طبق نظری که برخی از مشتریان و منتقدان عطر ما آن را توصیف کردند، "این عطری است که می خواهم به تمام بدن و روحم اسپری کنم، در عین حال پودری و لاستیکی"، "میدان تایمز برای در آغوش کشیدن جهان است، با زیبایی و زشتی، مقدس و ناپسند».

این ایده افراطی از قلب سیب بزرگ، در آن روزگار، توسط عطرساز فوق ستاره برونو یووانوویچ تفسیر شده است، که قادر به بازآفرینی چشمگیر جنگل نورهای نئونی بود که برای اولین بار در سال ۱۹۹۳ به الساندرو ضربه زد.

هیچ محدودیت بودجه‌ای برای ایجاد تایمز اسکور وجود نداشت (مانند هر ساخت دیگری از خط ماسک میلانو) و کل کارکنان IFF به طرز باورنکردنی از آن حمایت کردند. به لطف فناوری هد اسپیس* و نبوغ برونو و تیمش، توانستیم آکوردهایی را بازآفرینی کنیم که نشان دهنده رژ لب براق دهه ۱۹۸۰ و آرایش «نئون لایت»، غذاهای خیابانی، بوی لاستیک‌هایی است که در آسفالت آب می‌شوند.